ทำไมจังหวัดชายแดนภาคใต้จึงไม่ใช่พื้นที่สงคราม
คำว่า “พื้นที่สงคราม” มีข้อกำหนดที่ชัดเจนต่างจาก “พื้นที่ความขัดแย้ง” อย่างเช่นจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทยเหตุผลที่ จังหวัดชายแดนภาคใต้ (ปัตตานี ยะลา นราธิวาส และบางอำเภอของจังหวัดสงขลา) ไม่ถูกนิยามว่าเป็น “พื้นที่สงคราม” เพราะว่า
1. ประเทศไทยไม่ได้ประกาศสงครามกับกลุ่มใดอย่างเป็นทางการ
“สงคราม” ตามนิยามของกฎหมายระหว่างประเทศ เช่น อนุสัญญาเจนีวา หมายถึง ความขัดแย้งระหว่างรัฐกับรัฐ หรือระหว่างรัฐกับกลุ่มติดอาวุธที่ควบคุมดินแดนได้เหมือนรัฐ (state-like actors)
กรณีจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทยไม่ใช่ความขัดแย้ง แต่เป็นการที่มีกลุ่มบุคคลซึ่งมีความคิดเห็นแตกต่างจากรัฐใช้ความรุนแรงเป็นเครื่องต่อรอง ก่ออาชญากรรมอย่างเป็นขบวนการ โดยไม่คำนึงถึงหลักการอันดีงามของศาสนา และหลักสิทธิมนุษยชนซึ่งรัฐต้องใช้กฎหมายความมั่นคงและกฎหมาย ป.วิอาญา ดำเนินการต่อกลุ่มบุคคลดังกล่าว
2. รัฐบาลไทยยังคงอำนาจการควบคุมพื้นที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ แม้จะมีเหตุการณ์ความรุนแรง แต่อำนาจรัฐไทยยังคงสามารถดำเนินการได้ตามปกติ เช่น มีการบริหารราชการ การศึกษา การรักษาความสงบ การพัฒนาพื้นที่ และไม่มีรัฐบาลคู่ขนานที่ควบคุมพื้นที่ส่วนใดส่วนหนึ่งอย่างเบ็ดเสร็จ
3. กฎหมายความมั่นคง รัฐไม่ได้บังคับใช้อย่างเต็มรูปแบบคงเลือกใช้เพียงบางมาตราให้เพียงพอสำหรับการติดตามจับกุมคนร้ายได้อย่างทันท่วงที และไม่เดือดร้อนแก่ประชาชนส่วนใหญ่ ตัวอย่างเช่น การใช้กฎอัยการศึกในพื้นที่ยังคงประกาศใช้ในทุกอำเภอของจังหวัดปัตตานี ยะลา และนราธิวาส แต่จะใช้เพียงแค่ 2 มาตราเท่านั้น คือ มาตราที่ 9 ใช้ในการตรวจค้นและ มาตราที่ 15 ทวิ ใช้ในการควบคุมตัวบุคคลต้องสงสัยเป็นเวลา 7 วัน
4. นโยบายของรัฐคือการแก้ไขปัญหาโดยสันติวิธี
เน้นย้ำใช้การพัฒนา การศึกษา และการพูดคุยสันติสุขเป็นแนวทางหลักในการแก้ไขปัญหา โดยไม่ใช้ความรุนแรง
5. สำนักงานจุฬาราชมนตรี และคณะกรรมการกลางอิสลามแห่งประเทศไทย ได้มีการ “ฟัตวา” (คำวินิจฉัย) และ “คำแถลงทางศาสนา” อย่างเป็นทางการ ยืนยันว่า "จังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย ไม่ใช่พื้นที่สงคราม (ดินแดนดารุลฮัรบี)" ตามหลักศาสนาอิสลาม
ใจความหลักของฟัตวา (คำวินิจฉัย) ความว่า "ประเทศไทย โดยเฉพาะในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นดินแดน 'ดารุลอะมัน' (ดินแดนแห่งความสงบสุขและปลอดภัย) ไม่ใช่ ดินแดน'ดารุลฮัรบี' (ดินแดนสงคราม)" ดังนั้น ไม่มีหลักการทางศาสนาใดที่ให้การต่อสู้โดยใช้ความรุนแรงต่อรัฐ หรือทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ในพื้นที่ดังกล่าว ผู้ใดฝ่าฝืนถือว่าเป็นการกระทำที่ผิดหลักศาสนาอิสลามอย่างร้ายแรง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น